Shock and kill 

Eén methode die onderzocht wordt, is 'shock and kill'. De gedachte is dat slapende CD4-cellen met hiv wakker geschud moeten worden, zodat ze weer actief worden. Als ze actief zijn, kunnen ze door het lichaam zelf uitgeschakeld worden. 

De grote vraag is dan natuurlijk: waar zitten die slapende CD4-cellen en hoe maak je ze wakker?

Inmiddels weten we dat ze zich op heel veel plekken in je lichaam schuilhouden. Van je darmen tot je hersenen, en alles ertussen. Er zal dus met een methode gewerkt moeten worden die al deze plekken weet te bereiken. Deze methode moet ook alle slapende cellen weer actief maken, zodat ze allemaal opgeruimd kunnen worden. 

Dit is een versimpelde weergave, de realiteit is natuurlijk een stuk ingewikkelder. Onderzoekers stoten steeds weer op problemen als ze deze techniek toepassen. Zo kunnen niet alle medicijnen de slapende cellen in je hersenen bereiken, omdat je lichaam hier een extra bescherming voor heeft (de bloed-hersenbarrière). Ook is het nog niet gelukt om álle slapende CD4-cellen met hiv wakker te krijgen.

Een mogelijke andere methode is om de hiv in de slapende CD4-cellen onschadelijk te maken met CRISPR-cas9-methode. Deze experimentele methode richt zich direct op de genen van het virus in de CD4-cel. Het 'knipt' die genen eruit en doodt daarmee het virus. Maar het moet dus wel alle slapende CD4-cellen vinden.

Een probleem met de CRISPR-cas9-methode is dat de techniek nog niet verfijnd genoeg is om daadwerkelijk in te zetten en dus ook onvoorziene gevolgen kan hebben. Het risico bestaat dat je teveel of te weinig wegknipt. Dit kan gevolgen hebben voor de werking van je immuunsysteem. Je kan het zien alsof je met een hele grote schaar een heel klein stukje stof te lijf gaat.